Kotły typu ECO 5 poddano badaniu pod względem energetyczno-emisyjnym wg normy PN-EN 303-5:2012, kotły spełniają warunki klasy 5 oraz wymagania dyrektyw bezpieczeństwa wyrobu potwierdzone deklaracją zgodności i oznaczone są znakiem „CE”. Kotły typu ECO 5 charakteryzują się wysoką sprawnością cieplną w granicach 89-95,5% oraz niskimi wskaźnikami emisji zanieczyszczeń. Kotły wodne typu ECO 5 stanowią konstrukcję stalową przystosowaną do wysoko efektywnego spalania tzw. ekogroszku. Kotły wyposażone są w komorę paleniskową w której umieszczony jest palnik, wysokosprawny wymiennik ciepła, elektroniczny sterownik oraz zasobnik paliwa. Proces spalania w kotle jest sterowany przez mikroprocesorowy sterownik, który pozwala na pracę kotła ze stałą, zadaną temperaturą czynnika grzewczego do max 80°C przez podanie odpowiedniej ilości paliwa do retorty palnika. Sterownik wyposażony jest w dodatkowy ogranicznik temperatury, który powoduje całkowite zatrzymanie procesu spalania, gdy temperatura wody na wyjściu kotła wzrośnie do 95°C. Kotły typu ECO 5 są kotłami wodnymi niskotemperaturowymi i nie podlegają rejestracji przez urząd dozoru technicznego.
Instrukcja Obsługi Kotła ECO 5 - kliknij link aby pobrać na dysk.
Montaż kotła
Do montażu kotła nie są wymaga specjalne narzędzia. Wystarczą typowe narzędzia ślusarskie i do instalacji hydraulicznych. Przed montażem kotła zaleca się przeprowadzenie próby ciśnieniowej szczelności kotła. Wartości ciśnienia próby wodnej podaje tabela nr 3.
Przed przystąpieniem do podłączenia kotła do instalacji grzewczej, należy dokładnie zapoznać się z instrukcją obsługi oraz sprawdzić czy wszystkie podzespoły są sprawne, a kocioł posiada kompletne wyposażenie i jest zgodny ze specyfikacją dostawy. Kotły typu „ECO 5” powinny być zamontowane zgodnie z DTR kotła, projektem kotłowni, wymaganiami w zakresie wentylacji i odprowadzenia spalin oraz jakości wody zasilającej kotły.
Ze względów bezpieczeństwa wszystkie instalacje kotła powinny być wykonane ze szczególną starannością przy wykorzystaniu aktualnego stanu wiedzy i techniki zgodnie z uznana praktyką inżynierską. Kocioł należy zabezpieczyć wyłącznie wg PN-91/B-02413.
Czyszczenie i konserwacja kotła
Kocioł wymaga okresowego czyszczenia i konserwacji. Szczególnie ważne ze względu na właściwą eksploatację i efektywność spalania jest systematyczne czyszczenie kotła, szczególnie kanałów dymnych i czopucha. Dokładne czyszczenie kotła należy przeprowadzać, co kilka dni w miarę potrzeb w zależności od stopnia zanieczyszczenia powierzchni kotła. W trakcie czyszczenia używać lamp przenośnych na napięcie nie większe niż 24V lub latarek bateryjnych.
Staranne czyszczenie ma zasadniczy wpływ na poprawną pracę, zachowanie dobrego ciągu i sprawności, oszczędne zużycie paliwa oraz żywotność kotła.
Grubość warstwy zanieczyszczeń (pył, popiół, sadza) na poziomych kanałach nie powinna przekraczać ok. 2 mm. Dla ich usunięcia należy odkręcić lub otworzyć pokrywy-drzwiczki wszystkich włazów. W celu czyszczenia i konserwacji należy wyjąć płytę dopalającą. Przed wyjęciem odczekać pewien czas, aby płyta wystygła.
Jeżeli w palenisku znajdują się elementy ceramiczne to należy zachować szczególną ostrożność przy czyszczeniu, aby ich nie uszkodzić. Przed czyszczeniem również odczekać pewien czas, aby kształtki wystygły. Czyszczenie rozpocząć od wymiennika kanałowego. Gracą oczyścić kanały konwekcyjne z coraz niższych poziomów oraz komorę paleniskową i popielnik. Osady sadzy i popiołu lotnego należy usunąć na zewnątrz kotła przez otwory wyczystki i włazów. Należy również okresowo czyścić wentylator i sterownik kotła nie dopuszczając do gromadzenia się kurzu i popiołu na tych elementach. Wykonać przegląd i konserwacje palnika wg jego instrukcji obsługi (DTR).
Po zakończonym sezonie grzewczym nie należy spuszczać wody z kotła, natomiast dokładnie oczyścić palenisko i kanały spalinowe wymiennika. Dokonać przeglądu technicznego całego kotła i palnika. W przypadku stwierdzenia usterek dokonać naprawy lub wymienić elementy uszkodzone na nowe (drzwiczki, pokrywy, kształtki ceramiczne, uszczelki, rękojeści itp.) Przy prawidłowej eksploatacji po sezonie grzewczym może zajść konieczność usunięcia jedynie drobnych usterek.
Typowe czynności czyszczenia i konserwacji komory paleniskowej związane z procesem eksploatacji nie wymagają wejścia do wewnątrz kotła, na kocioł oraz na niebezpieczne wysokości. Czynności obsługi związane z eksploatacją i czyszczeniem kotłów należy wykonywać stojąc na posadzce za pomocą narzędzi (graca, hak, wycior, szczotka, itp).
Przed wykonaniem prac związanych z czyszczeniem i konserwacją kotła należy wyłączyć kocioł z eksploatacji, wystudzić i przewietrzyć komorę paleniskową.
Zaleca się zbadać stężenie tlenku węgla przy pomocy specjalistycznego miernika oraz upewnieniu się, że stężenie nie zagraża życiu i zdrowiu osoby obsługującej.
Czopuch oczyścić poprzez górną wyczystkę, zrzucając zanieczyszczenia do komina, a następnie usunąć je przez dolną wyczystkę. Przy przedłużonych czopuchach lub o innej konfiguracji, do czyszczenia winien być wykonany dodatkowy otwór wyczystny.
Wszelkie czynności serwisowe w zakresie regulacji, konserwacji, napraw, czyszczenia, itp. należy wykonać przy wyłączonym urządzeniu podczas postoju i wyjęciu wtyczki z gniazda oraz wychłodzonym kotle do bezpiecznej temperatury. Do obsługi używać środki ochronny indywidualnej -rękawic ochronnych, okularów, nakrycia głowy, itd.
Ochrona środowiska - recykling
Kocioł został wykonany z materiałów neutralnych dla środowiska. Po wyeksploatowaniu i zużyciu kotła należy dokonać demontażu i kasacji. Demontaż poszczególnych elementów kotła z uwagi na prostotę jego konstrukcji nie wymaga specjalnego opisu. Zużyte części metalowe należy złomować. Pozostałe części składować zgodnie z wymaganiami w tym zakresie, a następnie przekazać do punktów zajmujących się ich utylizacją.
Podajnik jest integralną częścią kotła centralnego ogrzewania z automatycznym dozowaniem paliwa typu eko groszek, miał itd. Paliwo za pomocą ślimaka podawane jest z zasobnika (kosza) do palnika. Spalanie następuje w specjalistycznym opatentowanym palenisku piątej generacji. Do napędu ślimaka służy motoreduktor składający się z silnika oraz reduktora.
Podajnik SV200
Typ kotła „ECO 5" |
Jedn. |
Wartość |
||||||||
Moc nominalna |
kW |
9 |
12 |
15 |
19 |
24 |
30 |
38 |
48 |
|
Wymagany ciąg kominowy |
Pa |
15-20 |
15-20 |
15-20 |
20-25 |
20-25 |
20-25 |
20-25 |
20-25 |
|
Sprawność |
% |
>89 |
>89 |
>89 |
>89 |
>89 |
>89 |
>89 |
>89 |
|
Dopuszczalne paliwo |
- |
Eko |
Eko |
Eko |
Eko |
Eko |
Eko |
Eko |
Eko |
|
Wartość opałowa |
MJ |
>28 |
>28 |
>28 |
>28 |
>28 |
>28 |
>28 |
>28 |
|
Gabaryty kotła: |
Szerokość |
mm |
400 |
450 |
460 |
480 |
500 |
620 |
620 |
670 |
Szerokość zestawu |
|
1000 |
1070 |
1060 |
1080 |
1100 |
1220 |
1220 |
1270 |
|
Głębokość |
|
520 |
520 |
540 |
550 |
620 |
665 |
665 |
665 |
|
Wysokość |
|
945 |
1235 |
1265 |
1305 |
1335 |
1445 |
1545 |
1545 |
|
Masa maksymalnego załadunku paliwa do zbiornika |
kg |
80 |
180 |
180 |
180 |
180 |
200 |
200 |
200 |
|
Pojemność wody w kotle |
i |
56 |
77 |
81 |
87 |
93 |
132 |
144 |
186 |
|
Maksymalna temperatura pracy |
p |
80 |
80 |
80 |
80 |
80 |
80 |
80 |
80 |
|
Dopuszczalne ciśnienie pracy |
bar |
1,5 |
1,5 |
1,5 |
1.5 |
1,5 |
1,5 |
1,5 |
1,5 |
|
Powierzchnia grzewcza kotła |
m2 |
1,3 |
2,15 |
2,3 |
2,5 |
3,1 |
4,2 |
4,4 |
4,6 |